Gaea LC: Η αρχή μιας νέας εποχής (;)

Πριν λίγες μερες άνοιξε το Gaea Lifestyle Center, εν μέσω αλαλαγμών για "τους ξένους που μας παιρνουνε τα λεφτά", για "Εβραίους που ηρθανε να βγάλουνε λεφτά", για "τσιφλίκι του Κοκκινούλη" και λοιπά γραφικά που όμοια τους έχουνε να ακουστουνε απο την εποχή που άνοιξε το Continent (τωρα Carrefour) κοντά στην Γιάννουλη. Φυσικά τα περισσότερα ακουστήκανε απο τους ανταγωνιστές του κέντρου, όπως τον Εμπορικό Σύλλογο Λάρισας. Προσωπικά δεν θα εκφέρω γνώμη για τα επιχειρήματα εναντίον του εμπορικού κέντρου, μερικά ίσως να έχουνε και βάση (όπως η περιβαλλοντικη και κυκλοφοριακή μελέτη), δεν το έχω ψάξει απο αυτή την πλευρά. 

Ωστόσο, αυτός που με ενδιαφέρει πιο πολύ ειναι πως το εμπορικό κέντρο διαθέτει δυο αίθουσες στον πρωτο όροφο τις οποίες και θα αφιερώνει σε πολιτιστικές εκδηλώσεις και εκθέσεις ζωγραφικής! Η κίνηση αυτή είχε ανακοινωθεί απο νωρίς και έμπρακτα φάνηκε το ενδιαφέρον τον ανθρώπων του εμπορικού κέντρου για την Τέχνη και τον πολιτισμό όταν, τον καιρό που χτιζότανε, ζητήσανε απο καλλιτέχνες της Λάρισας την άδεια να χρησιμοποιήσουνε έργα τους για να καλύψουνε τον τσίγκινο περιγυρο του εργοταξίου, προκειμένου να μην είναι απλά μια κακόγουστη, ως συνηθως, περιφραξη αλλά μια "εικαστική παρέμβαση". Η κίνηση αυτή δεν είχε προηγούμενο απ'οτι ξέρω στην Λάρισα, συνηθως έξω απο τα εργοτάξια κτιριων βλέπουμε διαφημισεις των αρχιτεκτόνων ή των εταιριών τους. Στην συνέχεια, είχαμε την πρωτοβουλία να βαφτεί ένα τρακτέρ απο καλλιτέχνες, μετατρέποντας το σε εργο τέχνης, συμβολίζοντας έτσι την σχέση τέχνης και αγροτιάς, μιας και το εμπορικό κέντρο έγινε μετα απο κίνηση της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών (μια κίνηση αμφιβόλου καλλιτεχνικής αξίας αλλα τελος πάντων...). 

Και τώρα που άνοιξε, το Gaea Lifestyle Center είδαμε με τα μάτια μας να διαθέτει δυο αρκετά μεγάλες, αν και όχι τελείως έτοιμες, αίθουσες για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Στην μια έχουμε την εκθεση αποφοιτων του ΙΕΚ Βόλου και στην άλλη έχουμε την έκθεση κορυφαίων λαρισαίων δημιουργών. Μάλιστα, η έκθεση συνοδευεται και απο πολυ καλής ποιότητας καταλογο των συμμετεχόντων, με δείγμα της δουλειάς τους και βιογραφικό τους. Ειλικρινά θεωρώ πως αυτή η κίνηση ειναι απο τις πιο αισόδοξες στον τομέα της τέχνης στην Λάρισα εδώ και πολύ καιρό! Μπορεί η αιθουσα που φιλοξενειται η έκθεση να μην ειναι ολοκληρωμένη και οι ελλείψεις στον φωτισμό να ειναι πολλές, αλλα θετική είναι η θέληση τους να ανοίξει και η έκθεση την ίδια μέρα με τα εγκαίνια του κέντρου, συνδέοντας τα δυο γεγονότα! 

Η έκθεση ειναι πιστεύω μια απο τις πιο πλήρεις εικόνες της τέχνης στην Λάρισα όπως τώρα υπάρχει: απο τους κλασικούς και παλιους δημιουργούς, μέχρι και τους νεότερους, με πιο αφαιρετική ματιά, νεα εκφραστικά μέσα και προσανατολισμούς. Πέρα απο το περιεχόμενο, αν τηρηθεί η δεσμευση του κέντρου για εκθέσεις στον χώρο, θα προκειται για μια απο τις καλύτερες επενδύσεις στον χώρο της τέχνης στην Λάρισα: το κοινό θα έχει αιθουσες τέχνης δίπλα στα μαγαζιά που θα πηγαίνει για τα ψώνια ή τον καφέ του, θα ειναι ενταγμένη σε μια καθημερινή του ρουτίνα και θα είναι έτσι πιο ευκολα προσβάσιμη. Η ύπαρξη καταλόγου δε, δείχνει τον σεβασμό στους δημιουργούς και το έργο τους, αναγνωριζόντας την αναγκη υπαρξης καταλόγου σε μια έκθεση, μια πρακτική που στην πόλη μας απουσιάζει: αν εξαιρέσουμε την Πινακοθήκη και τους καταλόγους που ενίοτε δημιουργεί ή διαθέτει για εκθέσεις και τις πρωτοβουλίες καλλιτεχνών, κανένας άλλος καλλιτεχνικός φορέας ή γκαλερίστας στην Λάρισα δεν δημιουργεί και διαθέτει δωρεάν καταλογο για τον καλλιτέχνη ή την ομάδα καλλιτεχνων που εκτίθενται!

Η διαφορά του απο τις αιθουσες τέχνης που βρίσκονται διασπαρτες στο κέντρο της πόλης; οι αίθουσες τέχνης στο Gaea ειναι αναμεσα απο τα μαγαζιά, δεν παραγκωνιζονται σε γωνιές και τρύπες που χρειάζεται να βουλώσουνε, δίπλα απο το εμπορικό υπάρχει το καλλιτεχνικό. Δίνεται έτσι η ευκαιρία στον πελάτη ακόμα και να πεταχτεί στην αίθουσα αναμεσα στα ψώνια του. Ακομα κι αυτο, χρησιμο είναι, όσο η καθημερινότητα "διαπλέκεται" με την τέχνη και την αίθουσα τέχνης, τοσο καλύτερα. Αντί να ζητήσουμε απο τον λαρισαίο να πάει να "δει" Τέχνη, του την φέρνουμε δίπλα σε έναν χώρο που ήδη προτιμά, το εμπορικό κατάστημα ή το καφέ, διευκολύνοντας έτσι την προσβαση στην αιθουσα, το έργο και τον καλλιτέχνη.

Η νέα εποχή στην τέχνη θέλει τον ιδιωτικό φορέα πρωταγωνιστή. Θέλει τον επιχειρηματία να χορηγεί και να "έχει υπο την προστασία" του καλλιτέχνες, αίθουσες, υποτροφίες και καλλιτεχνικά δρώμενα. Να χορηγεί την Τέχνη για να έχει συναισθηματικά και οικονομικά (φυσικά) κέρδη. Στην Ελλάδα, μερικά απο τα σπουδαιότερα και αρτιότερα μουσεια ειναι απο ιδιωτικη πρωτοβουλία: Γουλανδρή, Μπενάκη κ.α. Το κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν θέλει ή δεν μπορεί. Το "βάρος" πέφτει στον ιδιώτη και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Προκειται ίσως για μια επαναφορά του θεσμού του μαικήνα; Ίσως. Στην Ελλάδα ειδικα όμως, μπορούμε να το δούμε σαν μια ευκαιρια για αναβίωση του θεσμού των "χορηγιων", όπως αυτές ισχύανε στην Αθήνα. Η χρυση λέξη ειναι η "ευκαιρια": με την χορηγια και την ιδιωτική πρωτοβουλία στην τέχνη, καλυπτουμε ένα σημαντικό κενό που αφήνει ή που δεν μπορεί να καλύψει οικονομικά η Πολιτεία. Δεν με απασχολεί η δικαιολογία της "κηδεμονιας της τέχνης απο ιδιώτες", θα πάρει παρα πολυ καιρό για να μπορεί η Πολιτεία να καλύψει το κενό στην καλλιτεχνική προωθηση. Ο ιδιώτης όμως, με την συνδρομη εξειδικευμένου προσωπικού, μπορεί να καλύψει αυτό το κενό με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει και ο ίδιος κέρδος, ας μην ξεχνάμε οτι ουσιαστικά προκειται για οικονομική συναλλαγή έστω κι αν απο αυτή θέλουμε να κερδίσει η Τέχνη.