Σάββατο 8 Μαρτίου 2008

Χωροι Τέχνης: Δημοτικη Πινακοθηκη

Στο προηγουμενο ποστ αναφερθηκα στην Δημοτικη Πινακοθηκη Λάρισας και θελω να επεκταθώ τωρα. Σιγουρα η Πινακοθηκη ειναι ο,τι καλυτερο εχει η πόλη της Λάρισας στο θεμα του πολιτισμου: δεν υπάρχει αναλογος χώρος σε μεγεθος και δυνατότητες ουτε φαινεται να δημιουργειται συντομα. Ωστόσο, υπάρχουνε πολλα προβληματα στην Πινακοθηκη. Ας ξεκινησουμε με τα θετικα όμως:
Προκειται για ενα αρκετά μεγάλο κτιριο, συγχρονο, με δυο επίπεδα που διαθετουνε μια μεγαλη αιθουσα κι ενα φουαγιε που μπορουν να διατεθουν για την στεγαση εκθεσεων (εχει χρησιμοποιηθει και το ισογειο αλλα οχι σταθερα). Διαθετει ρυθμιστες θερμοκρασιας, φωτος και υγρασιας στους εκθεσιακους χώρους, εχει αμφιθέατρο, στο κτιριο στεγάζεται το αρκετά δραστηριο Δημιουργικο Εργαστηρι της Πινακοθηκης, Βιβλιοθηκη, Εργαστηριο Συντηρησης, μεγαλο και ενημερωμενο Πωλητηριο, ποιοτικο και "art friendly" Καφέ. Εξωτερικα βλεπουμε εναν μεγαλο χώρο πρασίνου με παγκάκια και επισης υπάρχει μεγαλος χώρος παρκινγκ δυναμικοτητας δεκάδων αυτοκινητων. Οι διαφημιστικες καμπάνιες που κανει πλεον ειναι παρα πολυ καλες, με τεράστια banners εξω απο το κτιριο της, στην Ιατρικη Σχολη αλλα και σε διάφορα μερη της Λάρισας. Επισης, προσφατα τοποθετηθηκαν φωτεινες πινακιδες για να προσανατολιζεται ο οποιοσδηποτε προς την Πινακοθηκη απο την πρωτη στιγμη που μπαινει στην Λάρισα.
Οσον αφορά τα αρνητικα και τα προβληματα τωρα:
Η Δημοτικη Πινακοθηκη άνοιξε το 2003 με λαμπρες εκδηλώσεις όπου ειχε παρεβρεθει πλήθος πολιτικών και ανθρώπων του πολιτισμου. Ωστόσο, το κτιριο ητανε ετοιμο για χρόνια πριν ανοιξει.
Η Πινακοθηκη βρισκεται στην συνοικια της Νεάπολης, αρκετα μακρια απο το κέντρο, με αποτελεσμα πολλοι να μην μπορουνε να πανε εύκολα ή να μην κανουνε τον κόπο καν. Μια Δημοτικη Πινακοθηκη οφειλει νομιζω να βρισκεται σε ενα ευκολα προσβασιμο απο την πλειοψηφια δημοτων κι επισκεπτων μερος, οπως το κεντρο της πολης που στερειται αναλογου χώρου ωστε να μπορει να την επισκεφτει οποιοσδηποτε ευκολα. Τα Μουσεια και οι Πινακοθηκες στην Ελλάδα ηδη στερουνται επισκεπτων για να τα στελνουμε εκτος κέντρου (αναγκη για αποκεντρωση θα υπάρξει οταν θα υπάρξει ισχυρη παρουσια τετοιων χωρων στο κεντρο πρωτα). Η αποσταση αποθαρρύνει τον ενδεχόμενο πελάτη και αυτο ειναι το ακριβως αντιθετο απ'αυτα που χρειάζεται ο Έλληνας, ηδη ειναι αποξενωμενος προς τους χώρους Τέχνης.
Η Δημοτικη Πινακοθηκη στάζει. Η οροφη της δλδ στάζει με την πρωτη βροχή, κατι που ειναι το λιγότερο ντροπιαστικο. Όπως ντροπιαστικο ειναι κατα την ταπεινη μου γνώμη το να φτιάχνεται δευτερη οροφη πανω απο την υπάρχουσα για να λυθει το προβλημα. Δεν θα μπορουσε να γινει προσεκτικοτερος σχεδιασμος εξαρχης ωστε να μην χρειάζονται μερεμετια μετα; Και οσο καιρό υφισταται το προβλημα, ποιος θα ενημερωσει τον κοσμο της Λαρισας ποσο μεγαλο προβλημα δημιουργηθηκε στο πολιτιστικο κεφαλαιο που βρισκεται μεσα στην Πινακοθηκη;
Η Δημοτικη Πινακοθηκη διαθετει Βιβλιοθηκη η οποια εγκαινιαστηκε απο τον Δημο με παρουσια τοπικων βουλευτων και προσωπικοτητων. Η Βιβλιοθηκη όμως ΔΕΝ ειναι δανειστικη, ΔΕΝ υπάρχει αναγνωστηριο και λειτουργει μονο μια μερα την εβδομάδα και μονο το πρωι μαλιστα. Κι όλο αυτο μετα απο χρόνια υποσχεσεων για την δημιουργια δημόσιας και δανειστικης βιβλιοθηκης.
Η Δημοτικη Πινακοθηκη δεν διαθετει δικια της ιστοσελίδα. Εν έτει 2008, με την ραγδαια αναπτυξη του Διαδικτύου και με την τεράστια εμπορικη, διαφημιστικη και ενημερωτικη δυναμη που μας παρέχει, η Δημοτικη Πινακοθηκη στερειται ενος τοσο βασικου μεσου επικοινωνιας και προβολης της σε όλο τον κόσμο. Αυτα ειναι τα αποτελεσματα αν αναζητησετε την ιστοσελιδα της μεσω Google, την ώρα που πληθος Μουσειων και Πινακοθηκων ανα την Ελλάδα χρησιμοποιουνε ευρεως το Διαδικτυο.
Η Δημοτικη Πινακοθηκη εχει εισιτηριο 3 ευρω (με εξαιρεσεις κι εκπτωσεις). Με το εισιτηριο αυτό αγοράζετε μονο ενα κουπόνι εισόδου. Δεν παρέχεται ουτε ενα φυλλάδιο, ενας ενημερωτικος κατάλογος των έργων της Πινακοθηκης, μια ενημερωση για τις ώρες ξενάγησης (αν υπάρχουν) ή άλλα ενημερωτικα προγράμματα της Πινακοθηκης (αν υπάρχουν) ή εκδηλώσεις ή οτιδηποτε τελος παντων που να αφορά την Πινακοθηκη, την μονιμη ή περιοδευουσες εκθέσεις που στεγάζει με αποτελεσμα να μην γνωριζει τιποτα ο πελάτης και να μην του μενει τιποτα απο την επισκεψη του παρα μονο αν βάλει το χέρι στην τσέπη, μια πρακτικη κατα την γνωμη μου λανθασμένη: η παροχη δωρεάν υλικου στους πελατες ενος τέτοιου χώρου ειναι και πολιτισμικα και εμπορικα επιτυχης καθότι και ενημερωνεται για το τι θα δει περιπου (αρα δεν του φαινονται "κινεζικα" ή άγνωστα όσα βλεπει και δεν αισθανεται ξενος απεναντι στα έργα) και πολυ πιθανον θα αγοράσει κατι εστω φθηνό αφου με το δωρεαν παροτρύνεται και του μενει κατι αφου αποχωρησει για περαιτερω μελέτη.
Η Δημοτικη Πινακοθηκη διαθετει εργαστηριο Συντηρησης αλλα ποτέ δεν το εχω δει εγω προσωπικα όπως και κανεις που ξερω. Δεν ξερω αν υπάρχει καποιο προβλημα αλλα ειναι σαν να μην υπάρχει: δεν το βλεπουμε, δεν το επισκεπτομαστε και δεν ενημερωνομαστε για καμια απο τις δραστηριοτητες του. Επιφυλασσομαι όμως.
Η Δημοτικη Πινακοθηκη δεν διαθετει καποιον υπευθυνο ξεναγησεων. Εκτος αν ειμαι τοσο ατυχος που δεν εχω δει ποτε κανεναν. Συνηθως όμως δεν υπάρχει κανεις επανω στο πρωτο επιπεδο για να ξεναγησει τον αδαη, να απαντησει σε ερωτησεις για έργα, δημιουργους ή την Πινακοθηκη την ίδια. Κι όλα αυτα την στιγμη που η Λαρισα διαθετει προθυμους φοιτητες σχολων που ασχολουνται με την Τέχνη και τον Πολιτισμο.
Η Δημοτικη Πινακοθηκη διαθετει υπαλλήλους που απεχουν πολυ απο την φιλικη εξυπηρετηση. Συνηθως ειναι απασχολημενοι με τηλεφωνικες συνομιλιες, προσωπικες συζητησεις, αναγνωση εφημερίδων και οτιδηποτε άλλο περα απο το καλωσορισμα πελατων. Σε ενα συγχρονο Μουσειο ή Πινακοθηκη, ο πελάτης καλο ειναι να αντιμετωπιζεται με φιλικοτητα, οικειότητα και ευγένεια, να αισθανεται ευπροσδεκτος (ο ίδιος, οχι μονο τα λεφτά του) στον χώρο και να καθοδηγειται απο εξειδικευμενο προσωπικό και να εξυπηρετειται με τον καλύτερο τρόπο. Η εντυπωση που δινεται τωρα όμως ειναι της αδιαφοριας, μιας πρακτικης που αποξενώνει περαιτερω τον πελατη, ειδικο ή μη. Το ίδιο προσωπικο ειναι αυτο που αδιαφορεί αν καποιος πειράζει καποια έργα τέχνης (ο ίδιος ακουμπουσα έργα στις Ετεροτοπιες και οχι μονο), δεν φροντιζει ωστε να ειναι ο χώρος ιδανικος για περιηγηση αλλα νοιάζεται συνηθως μονο για να εισπράττει το αντιτιμο εισόδου.

Προτάσεις:
Οι λύσεις βρισκονται μεσα στα ίδια τα προβληματα. Η Λάρισα εχει μια Πινακοθηκη πολυ καλή για τα τοπικα δεδομενα αλλα δυσκολα θα μπορει να ανταγωνιστει Πινακοθηκες στην Ελλάδα ή εκτος συνόρων. Χρειάζεται αλλαγη νοοτροπίας των υπαλλήλων, υιοθετηση των σκεπτικων του ICOM, στελεχωση με εξειδικευμενο προσωπικό με χρέη ξεναγών και επι της υποδοχής, ακομα καλύτερη διαφημιση και προωθηση στο κοινο της Λάρισας, βιβλιοθηκη ανοιχτη στο κοινο τις μερες και ώρες λειτουργιας της Πινακοθηκης, αναβάθμιση του ρόλου της ως ιδρυμα "ανοιχτο στην κοινωνια με ρολο εκπαιδευτικο και ψυχαγωγικό", ικανο να φερει το κοινό σε δημιουργικη και διαλεκτικη επαφη με την Τέχνη, τους δημιουργους και τον Πολιτισμο τον ίδιο.

2 σχόλια:

pmitsiou είπε...

Κατ' αρχή συγχαρητήρια τόσο για το μπλόγκ όσο και για το συγκεκριμένο ποστ.
Θαρρώ ότι η σύνδεση της πινακοθήκης με την εκπαίδευση είναι κλειδί στην επιτυχία του χώρου. Για να το πετύχει αυτό όμως η Πινακοθήκη δεν αρκεί να καλεί σχολεία. Χρειάζεται υποδομή και εξειδικευμένο προσωπικό - όπως σωστά αναφέρεις. Χρειάζεται να αποσχοληθούν εξειδικευμένοι εκπαιδευτικοί οι οποίοι θα αναλαμβάνουν να κάνουν την ξενάγηση ταξίδι. Χρειάζεται τα παιδιά να ζήσουν την τέχνη, ακόμα και ζωγραφίζοντας (με μπογιές και χαρτιά της πινακοθήκης) την εμπειρία της ξενάγησης. Χρειάζεται φρεσκάδα, μεράκι, διάθεση, δημιουργικότητα. Στο κάτω κάτω, αίθουσα τέχνης είναι και όχι δημόσια υπηρεσία. Φως και ζωή θέλει, όχι κανονισμούς.

Ευχαριστω για τη φιλοξενία
Συνέχισε την καλή δουλειά

Παντελής Μήτσιου
http://perivallon.pblogs.gr

Στοχαστης είπε...

Ευχαριστω για τα καλα σου λόγια Παντελη μου. Και δεν μπορω να σου πω ποσο συμφωνω μαζι σου για το θεμα της Πινακοθηκης. Αυτο που περιγράφεις ειναι η Μουσειοπαιδαγωγικη, μια έννοια σχεδόν ξένη στην Ελλάδα (ειδικα στην Λάρισα) και εχει ως αντικειμενο την επαφη των παιδιων με την Τέχνη απο μικρη ηλικια ωστε μεγαλωνοντας να ειναι εξοικειωμενα τα παιδια με τα έργα τέχνης. Σε επομενο ποστ θα επιχειρησω να περιγράψω τι εστι (ή τι πρεπει να εστι) Πινακοθηκη και πως μπορει να λειτουργησει